احساساتِ قلمبه‌ی فمینیستیِ شیده!

قراره عصرها برم تو تیفانی ز ، Tiffany's کار کنم! رییسم گفت باید هر روز کت و شلوار رسمی بپوشی و مثل روز مصاحبه جیگر باشی! آخه استفاده‌ی ابزاری تا به کی!! حالا از شوخی گذشته محل کارِ تمام وقتم هم که شرکتِ بزرگِ بیمه است همین رو می‌گه. می‌گن هر روز باید تیپ بزنید و کفش پاشنه بلند بپوشید و از این مزخرفات! به نظر من خیلی مسخره است که در قرن ۲۱ هنوز هم از این چرت پرت‌ها می‌گن! چرا زن همیشه باید پاشنه بلند بپوشه و قر و قمیش داشته باشه؟! خیلی جالبه تفاوتِ مردم تو خیابون وسط شهرِ سن دیه‌گو! صبح همه ژیقانس دارن و شیک و پیک و زن‌ها هم همون‌طوری که گفتم. وقتی که عصر داریم برمی‌گردیم مردم دارن می‌آن خوش‌گذرونی و همه قیافه‌های مختلف رو می‌شه دید.

کلا من فکر می‌کنم امریکا خیلی هنوز سکسیته. شدیدا دیدشون به زن ابزاریه و فقط ژستِ تساوی حقوق دارن. توی مملکت هنوز مردها خیلی براشون مهمه که وقتی ازدواج می‌کنن زن‌شون اسمش رو عوض کنه. به نظر من این عقب‌مونده‌ترین عقیده‌ی انسانه! چرا یه زن باید تمامِ هویت‌ش رو از دست بده وقتی که ازدواح می‌کنه؟! من فلانی هستم و تو هم بیسانی و همدیگه رو دوست داریم و می‌خوایم با هم زندگی کنیم، این چه ربطی به اسم و فامیل من داره؟

خلاصه برای کشوری که ادعای حق و حقوق‌ش ماتحتِ دنیا رو پاره کرده این چیزا خیلی ریاکارانه است.