<p dir="ltr"align="left">Rock is dead? mmm, Naaaaaaaah!</p>

فکر کنم اونایی که یه کم با من آشنایی دارن می دونن که یه مغازه ای که من دویدم توش تو استانبول مربوط به موسیقی می شد. چشمام برق می زد از دیدن سی دی ها و دی وی دی ها اما خب بیشتر چیزایی که دوست دارم رو داشتم و مونده بود فقط که این کشف جدید رو که چند نفر بهم معرفی کردن، بخرم: Muse. نمي دونم اسمش رو شنيدين يا نه. بيشتر کسانی که می دونن من از Radiohead خوشم میآد پیشنهاد کردن که به اینها هم گوش کنم. یه بار یکی از خوانندگان وبلاگ یه آهنگشون رو آپلود کرد یه جایی و من با بدبختی و فلاکت با این اینترنت ذغالی داونلودش کردم اما خب می ارزید.

اولین باری که گوش دادم احساس کردم تام یورکه!‌ با خودم گفتم حتما از این سینگل هاست که تو هیچ آلبومی نیست و به صورت تک آهنگ بیرون میدن. اون دوست عزیز هم نمی گفت اینا کی هستن! بالاخره کوتاه اومد و گفت که کی هستن. بعدها از چند نفر راک باز دیگه هم اسمشون رو شنیدم. برام جالبه که یه گروه داره راهی که Radiohead شروع کرد رو ادامه میده. این ها هم انگلیسی هستن ولی خیلی شناخته شده نیستن، به ویژه تو امریکا. اما خب الآن فعلا یه سری تورهای خوب در اروپا داشتن که کلی هم مثل اینکه گٌل کرده،‌ تو فرانسه و تو بارسلونا. مثل اینکه اینا هم از اون گروه هایی هستن که اجرای زندهء عالی دارن، مثل Radiohead and Pinkfloyd.



آلبوم آخرشون رو از استانبول خریدم به اسم Absolution شدیدا مخِ من رو به کار گرفته و از توی هواپیما که شروع کردم به گوش دادنش تا الآن فکر کنم پونصد باری این سی دی رو گوش دادم! Lyrics آهنگ ها خیلی خوبه که البته در درجهء دوم اهمیت برای من قرار داره. اول باید موسیقی کار به گوشم خوش بیآد تا برم سراغ متنش و خب اینا واقعا موسیقیشون عالیه. صدای Matthew Bellamy و طرز خوندنش کاملا از تام یورک الگوبرداری کرده اما خب در عین حال یه سبک خاص خودش رو هم داره. آهنگاشون فکر کنم اینجا قابل داونلود کردن باشه. همین آهنگ اول که متنش عالیه! پیشنهاد می کنم اگه از راک خوشتون میآد برین سراغشون.

با این اوصاف و با داشتن دو تا گروه فوق العاده خوب، که البته جالب هم هست هر دو انگلیسی هستن،‌ اون ماجرای راک مُرده و این حرفا دیگه تعطیله انشالله! توجه کردین هر چند یه بار یکی جو می گیرتش و نظر میده که آره دیگه راک مرده و آی دیگه موسیقی راک از دست رفته و وای مردم با مٌردنِ کِرت کوبین و فلانی و بیسانی، راک هم ریق رحمت رو سر کشید و از این حرفا. یادمه یه بار راجرز واترز کلی این جمله رو مسخره کرده بود. فکر کنم تو اون برنامهء زنده شون تو پمپی بود، الآن دقیقا یادم نمیآد چی گفته بود باید بشینم نگاه کنم و بعدا براتون حتما می نویسم،‌یه چیزی تو این مایه ها بود:

Every once in a while somebody comes out 'n says Rock is dead. That's never gonna happen. What do they know about Rock? They have absolutely no idea what Rock is all about!...

خلاصه که ممنون از کسانی که این گروه رو بهم معرفی کردن :) خیلی گوش دادن بهش داره کیف میده :) اوه یه چند تا چیز جالب در مورد اینا اینه که اولا فقط سه نفرن؛ یکی گیتاریست و خواننده،‌ یکی باسیست و یکی هم درامر. حالا یه چیز مهم اینه که متو، خوانندهء گروه، ‌شدیدا عشق پیانوی کلاسیک داره و تو آهنگ هاشون هم یه جاهایی قطعه هایی رو آورده که صدای پیانو همچین سنگین رو آهنگ سوار شده و جالبه که در کنارِ گیتار و درام و باس چیز خوبی از آب اومده! من خودم همیشه از این تلفیق خوشم میومده مثلا اولِ آهنگ Sit down, stand up از آلبوم جدید Radiohead هم همین حالت هست که خیلی به آهنگ کیفیت جالبی میده.

امیدوارم شما هم خوشتون بیآد. الآن متاسفم که اون یکی آلبوم هاشون رو نخریدم اونجا، چون تو ایران خیلی کم دیدم کسی ازشون شنیده باشه و احتمالا اصلا نمی تونم پیداشون کنم. حالا باید ببینم چه میشه کرد.

در مورد آرایشگاه ها هم که پیام تو نظرخواهی مطلب قبلی گفته امممممم .... خب چیز زیادی ندارم بگم D: خب می دونین چیه اونجا رفتم موهام رو درست کنم و تو آرایشگاه فقط پسرها بودن! یعنی اینکه آرایشگاه رو اصلا در کل دوستان می چرخوندن و خب چطوری بگم؟! این آقایون بسیار خوب بودن :) یعنی اینکه خب به من ربطی نداره خوشگل بودن دیگه!!‌ اون دو تا که داشتن موهای من رو درست می کردن ماشالله از برد پیت و تام کروز چیزی کم نداشتن!!!‌ خب تصدیق کنین که آدم روحش مفرح میشه، هر چه باشه زیبایی مفرح ذاته و ممد حیات!!!‌

در ضمن رفتیم با پیام سینما و فیلم Gothika با بازی هال بری رو دیدیم که بد نبود. البته توجه داشته باشین که ما در سالن سینما تنها بودیم!!! یعنی اینکه یه اکرانِ خصوصی شده بود ماجرا! و البته ناگفته نماند که فروشندهء بلیط سینما هم دست کمی از آرایشگرانِ گرامی نداشت!‌ قبول نیست! ‌هیچکس نگفته بود پسرهای ترک اینطورین! ببین پیام جان تقصیرِ خودته ها من نمی خواستم هیچی بگم ؛)

نه ولی جداَ هم دخترها هم پسرها در اون قسمت استانبول هم خیلی خوش تیپ و خوش هیکل و هم خیلی سرحال به نظر می رسبدند که خب طبیعی هم هست. من هم اگه انقدر آزادی داشتم همینطوری می شدم فکر کنم. اینجا جوونای ما افسرده ان و خودشون هم نمی دونن چه کارایی می تونن بکنن و چه کارایی هی هر روز داره به لیست ممنوعه اضافه میشه.

یه روز موهامون به زورِ یه عده میره زیرِ روسری و پژمرده و مات میشه و فرداش می گن فلان چیز رو نخورین فرداش می گن فلان کار رو نکنین پس فرداش می گن این جوری بیرون نیآین اونجوری حرف نزنین اینو نگین اونو نخورین اینو نپوشین اینو نکشین اینجا نرین این حرامه اون حلاله این مکروهه اون مستحبه... آخ موهای دخترهای ترک رو باید میومدین می دیدین :( من خودم کم کم هوس کردم موهام رو بلند کنم. همیشه کوتاه کردم چون فایده ای نداره، هی زیر روسری و مقنعه ببندمش که چی بشه؟ خیلی مسخره است که اختیار موهای خودم هم دست خودم نیست، نه؟!‌ عصر حجر هم فکر کنم اقلا آدم ها اختیار موهای خودشون رو داشتن!

ای خدا دلم هوای آزاد می خواد! به چه حقی انقدر محروممون کردن؟! کی و کجا و چطوری اجازه دادیم دونه دونه حقمون رو بگیرن و بهش عادت کردیم؟! مسخره مون کردن با این دموکراسی اسلامیشون!‌ حالم از حرفای مغلطه ای و ماسمالی بازی خاتمی به هم می خوره. اینجا نه تنها دموکراسی نیست بلکه یه چیزی از متضادش هم اونورتره! خب من دیگه خفه شم نمی دونم چرا انقدر تنم خارش گرفته!!!

راستی کلیهء متن بالا تکذیب می شود، مخصوصا آخراش!