راستش این رو برای مجله

راستش این رو برای مجله نوشته بودم اما تصمیم عوض شد!

******



تا اونجایی پیش رفتیم دفعه پیش که گفتم بهترین آلبوم برای شروع OK Computer هست و آهنگ Creep. یه موضوعی خیلی در مورد این گروه مهمه و اونم اینه که آهنگ ها رو باید حداقل ۱۰ بار گوش بدین تا تازه بیاد دستتون که چه خبره. خود من با آهنگ Creep سال ۱۹۹۵ یعنی ۸ سال پیش شروع کردم. آهنگ عجیبیه! به صورت تک آهنگ شنیدمش. فکر کنم توی یه روز حداقل ۱۵ بار گوشش دادم. نصف بیشتر حرفاش رو متوجه نمی شدم اما همون قدر که می فهمیدم بس بود که برم دنبال آلبومش.

تا مدت ها متن کامل این آهنگ رو نداشتم و از اون آلبوم اولشون Pablo Honey هم بیشتر آهنگ ها رو فکر کنم ۱۰۰ بار بیشتر گوش دادم! نوارم خراب شد و رفتم یه دونه دیگه از روش زدم!! می دونین چیه؟ Radiohead به زمان احتیاج داره. من فقط دارم به عنوان یه کسی که گوش کننده است نظرم رو میگم آخه حتی منی که عاشقشون هستم هم وقتی یه آلبوم جدیدشون به دستم می رسه و برای اولین بار گوشش میدم هیچ احساس خاصی ممکنه بهم دست نده! ولی می دونم که اون تو چه جواهریه و هی گوش می کنم و گوش می کنم و می بینم هر کدوم از آهنگ ها یه دنیای جداگونه و عجیبی برای خودش داره و ارتباط عمیقی باهاتون برقرار می کنه.



هر جایی برین که در مورد این گروه بخونین می بینین که از بیوگرافیشون شروع کرده. معرفی اعضای گروه و اینکه از چه رنگی خوششون میآد و نمی دونم این چرا چشمش اینطوریه و اون یکی چرا کچله و این یکی چه خوشگله و این حرفا. ولی من خودم به شخصه بعد از ۶ سال تازه رفتم ببینم چی به چیه و اینا اسماشون چیه و اهل کجان! به نظرم اون مرحله شناخت افراد زیاد اهمیت نداره اونقدر که باید رو موسیقیشون کار بشه. شاید فقط دونستن در مورد تام یورک بتونه کمک خوبی برای درک بهتر اشعارشون و موسیقیشون باشه چونکه اونه که پایه گروهه و همه چیز از مخ اون نشات می گیره.



تام یورک تقریبا کوره. یعنی اصلا با چشم چپی که کاملا بسته بوده به دنیا اومده و کلی عمل کرده و عذاب کشیده تا تازه شش سالگی چشمش رو باز کردن و کلا خیلی آدم نحیفیه که باباش بوکسور بوده و خشن بودن رو علی رغم نحیف بودن بهش یاد داده که بتونه در مقابل آزار و اذیت هم کلاسی هاش که به چشم هاش می خندیدن و اسم های خنده دار روش میذاشتن از خودش دفاع کنه. اتفاقا مثل اینکه دست به زن خوبی هم داره! این خودش یکی از دلایل تم پارانویدی و منفی اکثر آهنگاشه. خیلی جالبه که تو یه مصاحبه گفته بود تازگی ها متوجه شدم که این احتمال هم وجود داره که تمام مردم از من بدشون نیآد و قصد آزار و اذیتم رو نداشته باشن!

یک مسئله جالب اینه که تام یورک و دیگر اعضای گروه همگی در یک مدرسهء پسرونه درس می خوندن! خب همین هم به قول خود تام خیلی روی ذهن و در کل زندگیشون تاثیر داشته. تام می گه که از زنها می ترسه! نه اینکه بدش بیآد و بترسه بلکه براش موجودات جالبی هستن که فهمیدنشون خیلی سخته و آهنگ Creep هم کمی تا قسمتی اون احساس عدم اعتماد به نفسش رو در بدو ورود به کالج که مختلط بوده به تصویر می کشه.

حرف در مورد تام که خیلی هم به فهم اشعارش کمک می کنه زیاده. زبان انگلیسی و هنر در دانشگاه اکستر خونده و یکی از مشاغلش حدس می زنین چی بوده؟ این یکی به نظر من خیلی تو کاراش تاثیر عمیقی داشته! توی یک آسایشگاه روانی کار می کرده!! فکر کنم اونجا تونسته کلی ایده برای آهنگ هاش پیدا کنه!

در زمینه های سیاسی خیلی فعاله و در کنسرت های خیریه و اعتراضات جهانی شرکت می کنه. سعی می کنه از حقوق کشور های فقیرتر در مقابل غول های کاپیتالیست دفاع کنه و تو این کارها با بونو از گروه U2 همکاری می کنه. مایکل استرایپ از گروه REM، که اتفاقا گروه مورد علاقهء منم هست، خیلی روی تام تاثیر گذاشته و دوستای نزدیکی هستن. گروه به خاطر تام زیاد به گروه های دیگه نزدیک نمیشن و زیاد هم به شهر نمیآن و معمولا جاهای دورافتاده و خلوت کارای ضبط رو انجام میدن. تام معتقده انقدر دنیای موسیقی و گروه ها کثیفه و انقدر توش حرفای بیخود زده میشه و رقابت بی معنایی به راهه که اگه بهشون نزدیک بشی و تن به بازیشون بدی در عرض دو هفته تمام گروه از هم میپاشه و کار تمومه و همه باید برن خونه هاشون!

یه نکته مهم دیگه اینه که این آهنگ Creep که اصلا باعث و بانی شهرت گروه بود مورد علاقه همه اعضا نبوده و گفته میشه که اون زخمه هایی که جانی گرین وود با شدت و حدت تمام بر گیتار می زنه در اصل تلاشش برای خراب کردن آهنگی بوده که به نظرش بینهایت مزخرف بوده! حالا همون قطعه های گیتار به عنوان شاهکار راک شناخته شدن و آهنگ رفت جزو تاپ تن چارت های امریکا و انگلیس!!!



خب فکر کنم باز هم زیاد شد! کلی در مورد این گروه میشه حرف زد و بازم می مونه. به نظر من لازمه کماکان همون OK Computer رو با Creep گوش بدین. اصلا توش عجله نکنین. توی آلبوم آهنگ مورد علاقه من به شخصه Let Down هست. اصلا کاملا دیوانه می شدم وقت بهش گوش می دادم! البته بهتره آهنگ Exit Music رو گوش بدین و پشت سرش فوری این. در مورد دونه دونه آهنگ های این آلبوم دفعه دیگه براتون می گم چون هر کدومشون یه حال و هوای خودشون رو دارن. این رو بدونین که تام میگه هیچ وقت ادعای گروه راک بودن نداریم. ما سعیمون اینه که یه گروه پاپ موفق باشیم و اصراری نداریم عین این بدبختای ناامید هی به زور گیتار وسط آهنگامون بگنجونیم که بگیم راک هستیم!

این یه مقاله است که تام در مورد یکی از کارای سیاسیش نوشته.
این یه مصاحبه است در مورد کنسرتی در تبت که هر دفعه تام میره و فکر کنم براتون جالب باشه.
این یه مطلبه که بیشتر در مورد این آلبوم آخریه اما اون وسط ها می تونین حرفای تام رو بخونین که واقعا دیدگاههای جالبی داره!! مثلا این نظرش در مورد هالیوود و صنعن موسیقی و فاشیسم محشره:

"It's got a sex thing about it -sex being a form of currency in Hollywood. There's a malignant quality to it -a dark force devouring everything in its path. It's an expression of that desperate urge to be somebody at any cost, even if it means being preyed on and sucked dry by every scheming parasite in the world. You find examples of this in the music industry and the porn industry but it could just as easily relate to the way the extreme right seduce young people to enlist in their ranks. Fascism starts with the embittered 50 year old sado-masochist who finds dysfunctional teenagers who he then works on for a couple of years until they become transformed into homicidal little skinhead motherfuckers."

اینم یه سری تیکه تیکه های حرفاش در مورد مسائل مختلفه که باور کنین واقعا جالبه!!!